یک موضوع اساسی در مهندسی بافت این است که عملکرد بافت بازسازی شده دقیقا مشابه بافت طبیعی بدن باشد. روش هایی که بر پایه ی داربست هستند در تلاشند که با تغییر در ریزساختارهای سطحی سازه ی سه بعدی، جهت گیری سلول ها بر روی داربست را هدایت کنند تا از این طریق فعالیت های سلولی از جمله چسبندگی، تکثیر و رشد سلول بهبود یابد. به عنوان مثال در تحقیقی که در دانشگاه کارولینای شمالی انجام شد، با استفاده از پرینت سه بعدی آلژینات/سلول به کمک امواج مافوق صوت، منیسک زانوی مصنوعی ساخته شد که جهت گیری سلول ها شباهت زیادی به منیسک زانوی طبیعی بیمار دارد.
این تیم تحقیقاتی یک محفظه ی مافوق صوت ساختند که به امواج مافوق صوت اجازه میدهد تا جایی که بیوپرینتر در حال پرینت سلول های زنده است بروند و موجب جهت گیری سلول های درحال پرینت شوند. این امواج در یک جهت حرکت می کنند و به منبع برمی گردند و امواج مافوق صوتِ ایستاده تولید می کنند. نکته ی قابل توجه این تحقیق این است که با کنترل کردن مشخصه های موج مافوق صوت، میتوان جهت گیری سلول ها را کنترل کرد. در شکل زیر میتوان تاثیر امواج مافوق صوت بر روی جهت گیری سلول ها در منیسک مصنوعی ساخته شده در این تحقیق را مشاهده کرد. برتری دیگر این روش نسبتاً اقتصادی و به صرفه بودن آن است.
پرینت بایواینک آلژینات –haSC وتصویر مینیسک پرینت شده و تصاویر فلوئورسنت از ۴ منطقه متفاوت ازنظر جهت گیری سلولی
