هیدروژل‌ها مواد پلیمری هستند که به دلیل سمیت کم و شباهت ساختاری به ماتریس خارج سلولی، به طور معمول در مهندسی بافت استفاده می‌شوند. این ساختارهای شبکه‌ای بسیار هیدراته، امکان تبادل گازها و مواد مغذی را فراهم می کند و آن‌ها را گزینه‌ای جذاب برای انتخاب به عنوان بایواینک و پرینت زیستی می‌سازد. هیدروژل های طبیعی به عنوان دسته ای از جوهرهای زیستی، با توجه به زیست سازگاری بهتر و تقلید محیط فیزیولوژیک سلول ها، نسبت به هیدروژل های سنتزی در مهندسی بافت و پرینت زیستی بیشتر مورد توجه قرار گرفته اند.

گرچه هیدروژل های بسیاری برای پرینت زیستی مورد استفاده قرار گرفته اند، ژلاتین به دلیل شباهت ساختاری به ماتریس خارج سلولی، زیست سازگاری بالا و قابلیت تنظیم گسترده خواص آن، سهم زیادی از تحقیقات را در ماتریس ­های مهندسی بافت، حامل­ های تحویل سلول و دارو، به خود اختصاص داده است.

ژلاتین، فرم دناتوره شده­ ی کلاژن، به دلیل دارا بودن دامین های چسبندگی، قابلیت چسبندگی و تکثیر سلولی را فراهم می کند. ژلاتین به تنهایی پرینت پذیری پایینی دارد، لذا با ترکیب آن با سایر پلیمرهای طبیعی علاوه بر پرینت پذیری بهتر، خواص زیستی مناسب­تری جهت شبیه­ سازی بافت نرم در اختیار محققان قرار می­دهد.

بر این مبنا شرکت امید آفرینان مهندسی آینده، با توسعه ی یک جوهر زیستی بر پایه ی ژلاتین و چند پلیمر طبیعی دیگر، امکان مطالعات بیشتر را برای پژوهشگران علاقه مند، فراهم نموده است. Soft-Ink^®، با تولید بسیار تکرار پذیر و کیفیت و قیمت کاملاً رقابتی نسبت به نمونه­ های خارجی، با انواع سلول­ های بافت نرم سازگار است و امکان آمیختن مولکول­ های بیولوژیک مانند پروتئین ­ها، پپتیدها، فاکتورهای رشد و داروها با آن وجود دارد.

3d-bio softink