نوآوری استفاده شده توسط گروه تحقیقاتی برزیلی از دانشگاه سائوپائولو و مرکز تحقیقاتی سلول های بنیادی و ژنوم منجر به ایجاد بافت کبدی در آزمایشگاه بعد از گذر تنها ۹۰ روز شد. امید است که بتوان از این فناوری در آیندهای نزدیک به عنوان جایگزین پیوند عضو استفاده کرد.
قسمت نوآورانه این پژوهش مربوط به نحوه قرارگیری سلول ها در جوهر زیستی مورد استفاده برای چاپ است. یکی از مشکلات اساسی محققان در مسیر چاپ بافت های زنده کاهش تدریجی تماس سلول ها و در نتیجه از بین رفتن عملکرد بافت چاپ شده می باشد. در روش های مرسوم ایجاد جوهر حاوی سلول، محلولی حاوی سلول ها با جوهر مخلوط می شود و همین امر باعث می شود تا سلول ها به صورت انفرادی و بدون تماس مناسب در جوهر قرار گیرند. در این پژوهش، به جای قرار دادن سلول ها به صورت مجزا درون جوهر زیستی، از اسفرویدهایی از سلول ها استفاده شد که موجب افزایش زمان عملکرد بافت می گردید.
ابتدا، سلول های خونی استحصال شده از سه داوطلب به منظور ایجاد سلول های بنیادی پرتوان بازبرنامه ریزی شدند. مرحله بعد ایجاد اسفرویدهای سلولی است که از طریق همزدن سلول های بنیادی میسر شد. در این مرحله به صورت همزمان فرایند تمایز نیز انجام شد و سلول های بافت کبدی ایجاد گردید. در مرحله بعد، اسفرویدهای ایجاد شده با جوهر زیستی مخلوط شده و چاپ شدند که طی ۱۸ روز از کشت به بافت بالغ تبدیل شدند. عملکرد این ساختارها در مقایسه با نمونه های به دست آمده از سلول های انفرادی بالاتر بود و مارکرهای مربوط به عملکرد کبدی در این نمونه ها کاهش نیافت.
به گفته این محققان، فرایند استحصال سلول از بدن بیمار تا ایجاد یک بافت کبدی مناسب فقط ۹۰ روز طول می کشد. اگرچه این مطالعه در مورد بافت کبد به صورت مینیاتوری انجام شده است؛ از این تکنیک میتوان در آینده برای ایجاد انواع دیگر بافت یا ارگان استفاده کرد.
